Wat is nou belangrijker?

Weet je wat het is... Het lijkt wel hier allemaal net een beetje beter. Het strand is fijner omdat wanneer er goede golven zijn, je overal een pak en board kunt huren en kunt gaan surfen. De zon is fijner want als hij te fel schijnt wacht je een dag en ga je er morgen in zitten... Het is hier namelijk bijna altijd mooi weer, de ene dag alleen net iets mooier dan de ander. Shoppen gaat hier net wat beter want er zijn een miljoen winkels dus je vindt bijna altijd wat je zoekt. Er is hier nooit een moment dat ik niet weet wat ik zou moeten doen want de mogelijkheden zijn eindeloos! Zo veel bezienswaardigheden, mooie natuur en leuke cafeetjes. De mensen lijken net een tikkie vriendelijker en de trein rijdt net iets beter op tijd. Mijn spiegelbeeld is me toch iets beter gezind met een paar tintjes bruiner en een kilo of vijf lichter. Ik ben meer buiten dan binnen en meer bezig dan dat ik stil zit. Het eten smaakt me beter want het fruit lijkt rijper en het vlees heeft meer smaak. Contact met thuis is bijzonderder want met het tijdsverschil en de afstand is het een stuk moeilijker om te Skypen of te bellen. Tegenslagen zijn minder heftig omdat er zo veel positiefs tegenover staat en dipjes duren minder lang omdat er zo veel moois op mijn pad komt. Ik ben hier dapperder dan thuis en optimistischer.
Er is alleen één groot, heel groot gemis. En dat zijn de mensen om wie ik geef. Ik ben gezegend met de familie waar ik nu bij woon, maar geen zonneschijn, golf of bord met eten vervangt een vriendin, broer of collega. De vriendin waarmee ik al twaalf jaar bevriend ben en nu zwanger is, de collega die wilde avonturen heeft beleef in Suriname en nu weer thuis is, of de collega die zo lekker koffie drinkt en me altijd op scherp zet, vriendinnen die op dit moment mijn support wel gebruiken kunnen... Familie is onvervangbaar. Het fysiek samen zijn, elkaar aankijken en samen een wijntje drinken, even een knuffel of een avond samen dansen... Het lijkt zo ver weg. De vriendschappen hier zijn tijdelijk en oppervlakkiger, alsof je jezelf niet helemaal kan geven en dat voelt soms onbevredigend.
Ik hoop dat ik niet tekort schiet in mijn aandacht en interesse. Mijn liefde reikt tot aan de andere kant van de wereld hoor, dus die is bij jullie!